آرشیوهای ماهیانه: آبان 1403

شخیص طلای تقلبی و اصل برای جلوگیری از خرید اشتباه بسیار مهم است. در زیر چند روش کاربردی برای تشخیص طلای اصل از تقلبی آورده شده است:

1. بررسی مهر عیار طلا
مهر عیار : طلای اصل معمولاً دارای مهر عیار است که نشان‌دهنده خلوص طلاست. به عنوان مثال، روی طلای 18 عیار عدد “750” حک شده است (یعنی 75% طلا). مهرها باید واضح، خوانا و بدون نشانه‌ای از ساییدگی باشند.
مهر کارخانه سازنده: طلای اصل اغلب دارای مهر کارخانه یا کشور تولیدکننده است.

2. تست آهنربا
طلا خاصیت مغناطیسی ندارد، بنابراین اگر طلای شما توسط آهنربا جذب شود، احتمالاً حاوی فلزات دیگری است و تقلبی است. البته ممکن است برخی از جواهرات دارای قفل یا بخش‌های کوچک فلزی مغناطیسی باشند، بنابراین این روش به تنهایی کافی نیست.

3. آزمون وزن (چگالی)
طلای اصل چگالی بالایی دارد (19.3 گرم بر سانتی‌متر مکعب برای طلای خالص). با استفاده از ترازوی دقیق و محاسبه حجم (معمولاً با غوطه‌ور کردن طلا در آب) می‌توان چگالی آن را محاسبه و با چگالی طلای خالص مقایسه کرد.

4. تست نیتریک اسید
طلا در تماس با اسید نیتریک واکنش نمی‌دهد. برای این آزمایش، یک قطره اسید نیتریک را روی سطح طلا بریزید. اگر طلا تغییر رنگ داد یا واکنش نشان داد، احتمالاً تقلبی است. این آزمایش به دلیل خطرات احتمالی، بهتر است توسط یک جواهرساز حرفه‌ای انجام شود.

5. تست سرامیک (آزمون خش)
قطعه‌ای از طلا را روی یک سطح سرامیکی بدون لعاب بکشید. اگر رنگ خط طلایی باشد، طلا اصل است. اگر خط به رنگ سیاه یا خاکستری باشد، طلا تقلبی است. این روش می‌تواند سطح طلا را خراش دهد، بنابراین با احتیاط انجام شود.

6. تست بویایی
طلا بوی خاصی ندارد. اگر طلا بوی فلز دهد، احتمالاً با فلزات دیگری ترکیب شده و تقلبی است.

7. آزمون صوتی
طلای اصل هنگامی که روی سطح سختی ضربه بخورد، صدای زیر و زنگ‌دار مشخصی تولید می‌کند. در مقابل، طلای تقلبی معمولاً صدای بم‌تر و کوتاه‌تری تولید می‌کند.

8. استفاده از لوپ (عدسی مخصوص جواهرسازان)
با استفاده از لوپ می‌توان به دقت سطح طلا را بررسی کرد. وجود خراش‌های غیرعادی، ساییدگی رنگ و کیفیت پایین ساخت می‌تواند نشانه تقلبی بودن طلا باشد.

9. تست آب (شناوری)
طلای اصل باید سنگین باشد و در آب غرق شود. اگر طلا روی آب شناور بماند، احتمالاً تقلبی است یا حاوی فلزات سبک‌تری است.

10. استفاده از دستگاه‌های تخصصی (XRF)
این دستگاه‌ها از طریق اشعه ایکس، ترکیب دقیق فلزات داخل طلا را شناسایی می‌کنند. جواهرسازان حرفه‌ای از این دستگاه‌ها برای تشخیص طلا استفاده می‌کنند و نتایج دقیقی ارائه می‌دهند.

برای جلوگیری از سرقت و افزایش امنیت طلا و جواهرات، مجموعه‌ای از روش‌های کاربردی و مؤثر وجود دارد که می‌تواند کمک کند تا دارایی‌های ارزشمند شما در برابر دزدها و سارقان محافظت شود.
1. نگهداری طلا در گاوصندوق
استفاده از گاوصندوق امن و مقاوم به سرقت: گاوصندوق‌هایی که دارای قفل‌های دیجیتالی، بیومتریک (اثر انگشت) یا رمزهای پیچیده هستند، برای نگهداری طلا و جواهرات بسیار مناسب‌اند. گاوصندوق باید در جایی مخفی و دور از دید افراد غیرمطمئن نصب شود.
گاوصندوق‌هایی که در دیوار یا زمین تعبیه می‌شوند، امنیت بیشتری نسبت به گاوصندوق‌های قابل جابجایی دارند.
2. عدم نمایش عمومی طلا
اجتناب از نمایش طلا در مکان‌های عمومی: بهتر است از به نمایش گذاشتن طلا و جواهرات ارزشمند در محیط‌های عمومی (مانند خیابان، بازار یا مکان‌های شلوغ) خودداری کنید. این کار ممکن است سارقان را به شما جلب کند.
در مسافرت یا مکان‌های ناآشنا، بهتر است جواهرات با ارزش را همراه نداشته باشید یا از جواهرات کم‌ارزش استفاده کنید.
3. بیمه طلا و جواهرات
بیمه کردن طلا یکی از بهترین روش‌ها برای مقابله با زیان‌های احتمالی ناشی از سرقت است. بیمه می‌تواند هزینه خسارت‌های واردشده بر اثر سرقت یا حوادث غیرمنتظره را جبران کند.
حتماً بیمه‌ای انتخاب کنید که سرقت و حوادث را پوشش دهد.
4. استفاده از مکان‌های ایمن برای نگهداری
نگهداری طلا در بانک یا صندوق‌های امانات: اگر میزان طلا و جواهرات شما زیاد است، می‌توانید از صندوق‌های امانات بانکی برای نگهداری آن‌ها استفاده کنید. این مکان‌ها بسیار امن بوده و به‌سختی مورد دستبرد قرار می‌گیرند.
در خانه، بهتر است طلا را در مکان‌هایی که دسترسی به آن سخت‌تر است (مانند کمدهای مخفی یا زیرزمین‌ها) نگهداری کنید.
5. نصب دوربین مداربسته و سیستم‌های امنیتی
نصب دوربین‌های مداربسته و سیستم‌های دزدگیر در خانه یا محل کار، می‌تواند سارقان را از سرقت بازدارد. این سیستم‌ها معمولاً همراه با حسگرهای حرکتی و آلارم‌هایی هستند که در صورت ورود غیرمجاز فعال می‌شوند.
می‌توانید از سیستم‌های امنیتی که به تلفن همراه شما متصل هستند، استفاده کنید تا در صورت بروز مشکل به شما اطلاع داده شود.
6. عدم نگهداری طلا در جای ثابت
جا به جا کردن طلاها: نگهداری همه طلا و جواهرات در یک مکان خاص خطرناک است. بهتر است طلاهای خود را در مکان‌های مختلف خانه و در جاهای مخفی تقسیم کنید.
مکان‌هایی که غیرمنتظره و دور از ذهن هستند، مانند جاهایی که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند (مثل اتاق زیرشیروانی یا درون اشیاء معمولی)، می‌توانند امنیت بیشتری داشته باشند.

طلای ۱۸ عیار و ۲۴ عیار از نظر خلوص طلا و ویژگی‌های فیزیکی و ظاهری تفاوت دارند.
۱. خلوص طلا:
طلای ۲۴ عیار: به طلای خالص یا تقریباً خالص اشاره دارد و ۹۹.۹٪ طلا در ترکیب خود دارد. در این نوع طلا، هیچ فلز دیگری به ترکیب اضافه نشده است.
طلای ۱۸ عیار: شامل ۷۵٪ طلا و ۲۵٪ فلزات دیگر (مانند مس، نقره یا پالادیوم) است. این فلزات اضافی باعث استحکام بیشتر طلا می‌شوند.
۲. نرمی و سختی:
طلای ۲۴ عیار: بسیار نرم و انعطاف‌پذیر است، بنابراین برای ساخت جواهرات کاربرد کمتری دارد، زیرا به راحتی تغییر شکل می‌دهد و خط و خش برمی‌دارد.
طلای ۱۸ عیار: به دلیل ترکیب با فلزات دیگر، سخت‌تر و مقاوم‌تر است. به همین دلیل، بیشتر در ساخت جواهرات استفاده می‌شود.
۳. رنگ:
طلای ۲۴ عیار: رنگ آن زرد پررنگ و درخشان است، زیرا تقریباً خالص است و هیچ فلز دیگری رنگ آن را تغییر نمی‌دهد.
طلای ۱۸ عیار: بسته به نوع فلزات اضافه شده، ممکن است رنگ زرد آن کمی متفاوت باشد. مثلاً ترکیب با نقره باعث ایجاد رنگ زرد کمرنگ‌تر یا ترکیب با مس باعث ایجاد رنگ متمایل به قرمز می‌شود.
۴. ارزش مالی:
طلای ۲۴ عیار: به دلیل خلوص بیشتر، قیمت بالاتری نسبت به طلای ۱۸ عیار دارد.
طلای ۱۸ عیار: از طلای ۲۴ عیار ارزان‌تر است، اما همچنان محبوبیت بالایی دارد به‌خصوص در صنعت جواهرسازی.

برای فهمیدن عیار طلای خود، می‌توانید از چندین روش استفاده کنید.

1. استفاده از کیت‌های تست عیار طلا
کیت‌های تست شیمیایی برای تشخیص عیار طلا در بازار موجود هستند. این کیت‌ها شامل چند محلول اسیدی می‌شوند که با ریختن چند قطره از آن‌ها روی سطح طلا، واکنش‌های مختلفی نشان می‌دهند. بسته به تغییر رنگ یا عدم واکنش، می‌توانید عیار طلا را تشخیص دهید.
– این روش نیاز به دقت دارد و ممکن است کمی طلا را خراش دهد.

2. تست چگالی (آزمون وزن مخصوص)
– طلای خالص (24K) دارای چگالی مشخصی است (19.3 گرم بر سانتی‌متر مکعب). برای تخمین عیار طلای خود می‌توانید از تست چگالی استفاده کنید:
– طلا را دقیقاً وزن کنید.
– حجم آن را با غوطه‌ور کردن در آب اندازه بگیرید (از طریق جابجایی آب).
– چگالی را با فرمول چگالی = وزن/حجم محاسبه کنید.
– چگالی به دست آمده را با چگالی طلای خالص مقایسه کنید؛ طلای 18 عیار چگالی حدود 15.6 دارد.
– این روش می‌تواند در خانه با ابزار ساده انجام شود، اما نیاز به دقت در اندازه‌گیری دارد.

3. تست نیتریک اسید
– طلا با اسید نیتریک واکنش نمی‌دهد. این روش شامل ریختن یک قطره اسید نیتریک روی سطح طلا است:
– اگر طلا واکنشی نشان ندهد، عیار آن بالاست (معمولاً 18 عیار یا بالاتر).
– اگر رنگ آن تغییر کند، احتمالاً حاوی فلزات دیگری است که عیار پایین‌تری دارد.
– این تست باید با احتیاط و توسط یک فرد با تجربه انجام شود.

4. استفاده از نرم‌افزارهای محاسباتی
– برخی اپلیکیشن‌ها یا وب‌سایت‌ها وجود دارند که با وارد کردن وزن و سایر اطلاعات جواهر (مانند طول و عرض یا حجم)، می‌توانند تخمین تقریبی عیار طلا را ارائه دهند. این روش بیشتر برای تخمین تقریبی استفاده می‌شود و دقت کمتری نسبت به روش‌های تخصصی دارد.